Story summary
De eerste scene uit de Da Vinci Code zal in deze scene een griezelverhaal worden, een betere naam zou zijn:
het mysterie in het Kolomba museum
extra info:
Het Kolomba museum is een gebouw naar het ontwerp van Peter Zumpthor dat staat op de fundamenten van een oude kerk. Hiervan zijn nog overblijfselen te zien in de gevel van het museum en een kapel dat zich nu in het museum bevindt. Het museum wordt goed bezocht door kunstliefhebbers, fans van Zumpthor en katholieken die naar het kapel gaan. Om vandalisme tegen te gaan wordt het gebouw elke avond extra bewaakt door de curator van het Kolomba. Nog nooit is deze extra bewaking nodig gebleken, maar op een zekere avond gebeurt het dan...
Het weer slaat om, het vaak zo zonnige Keulen is deze dag veranderd in een duistere stad. De stad is bedekt onder een zware wolkendeken en het waait verschrikkelijk. Het is dan ook niet te vermijden dat de hel ’s avonds losbarst boven de stad. Regen, onweer en hevige windvlagen belagen de stad.
Het Kolomba museum dat net die dag een nieuwe collectie heeft hangen, met allemaal angstaanjagende schilderijen en kunstwerken, wordt in een van de hoge zalen getroffen door een bliksemschicht. Een beangstigend maar mysterieus kunstwerk dat hier hangt wordt in werking gezet door de enorme stroomschok die het krijgt. Het kunstwerk dat iets weg heeft van een gevaarlijke machine van dr. Einstein, begint te sissen en piepen, waarna het verschillende rode flitsen de ruimte instuurt. Enkele schilderijen worden geraakt en beginnen tot leven te komen...
De curator die nog in het robuuste museum aanwezig is om de laatste puntjes op de i te zetten voor zijn nieuwe collectie, hoort vreemde geluiden in het museum. Hij gaat op weg om erachter te komen waar dit vandaan komt. Wanneer hij in de hoge zaal komt, schrikt hij. Door het kunstwerk waar nog steeds een rode gloed van uitstraalt, ziet hij zwarte schaduwen in de schilderijen bewegen. Die allen hun kop draaiden toen de oude man in de opening kwam staan, een zestal rode ogen staarden met een boze blik naar de oude man.
De curator maakt rechtsomkeer en rent snel weg. Maar de donkere gestalten met kappen en rode boze ogen zetten de achtervolging in. Door elke gang waar de man rent, glijden de schaduwen/monniken in de schilderijen mee. De curator rent voor zijn leven, hij ziet maar een uigang voor zijn vlucht, het kapel! Eindelijk hier aangekomen, kijkt hij alsof zijn laatst uur is geslagen;
Hij zit nu zelf vast in een schilderij.
AAAH!!!
(schaduwen : monniken met lange kapen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten